Dokument na sześciu stronach określał szczegółowo, jak usytuowane, zbudowane i wyposażone powinny być zakładowe obiekty, wprowadzał kategoryczny zakaz stosowania na ich terenie obuwia „posiadającego jakiekolwiek części metalowe”, a także nakazywał, by do pracy tam przyjmować „tylko takich ludzi, którzy w pełni zasługują na zaufanie”. Zastrzegał też, że z uwagi „na ewentualne szkody i niebezpieczeństwa, jakie mogą wyniknąć z uruchomienia fabryki”, udzielone zezwolenie może zostać „w każdym czasie” cofnięte (za odpowiednim odszkodowaniem dla właściciela).

Zastrzeżono ponadto, że zezwolenie samoistnie wygaśnie, jeśli inwestorzy „po otrzymaniu tego dokumentu po upływie jednego roku nie przeznaczą go do użytku” lub też w okresie trzech lat „fabrykę dynamitu unieruchomią i bez starań o inny termin w tym stanie pozostawią”.